Rodzaj krzewu iglastego należącego do rodziny cyprysowatych. Jest rośliną niewymagająca, można go uprawiać w praktycznie każdym ogrodzie, w którym będzie mieć dostęp do słońca. Jest odporny na suszę i mrozy. Doskonale rośnie na glebach suchych, piaszczystych, ubogich w składniki pokarmowe, jałowych, stąd właśnie jego nazwa – jałowiec. Krzewy jałowcowe charakteryzują się różnorodną wysokością i pokrojem, a także barwą igieł.
Jałowiec zdecydowanie rzadziej rośnie jako drzewo, najczęściej przybiera postać niezbyt wysokich krzewów. Jałowiec pospolity osiąga maksymalną wysokość 6 metrów. Jest gatunkiem rośliny szybko regenerującej się po złamaniu. Zachowuje swoją żywotność także w przypadku odarcia kory czy uszkodzenia pędów. Jest odporny na choroby, szkodzi mu najczęściej nadmierne podlewanie albo długotrwały brak słońca. Jałowiec posiada bardzo szeroki system korzeniowy, dlatego bardzo ciężko go przesadzić.
Kwiaty jałowca uwidaczniają się jesienią. Liście są szpilkowate kłujące i sztywne. Jałowiec stanowi rośliną dwupienną, rozdzielnopłciową. Kwiaty męskie są małe i podłużne, koloru żółtego, zwykle są skierowane skośnie w dół, zaś kwiaty żeńskie są bardzo drobne, koloru zielonkawego, wzniesione są prosto.
Jałowiec pospolity wytwarza szyszkojagody. Nim dojrzeją mają one barwę zieloną, wraz z dojrzewaniem zmieniają kolor ciemniejąc stopniowo, ostatecznie z ciemnogranatowego koloru stają się czarnobrunatne, z granatowym połyskiem. Każda szyszkojagoda zawiera trzy podłużne nasiona. Szyszkojagody jałowca czyli inaczej jagody wykorzystywane są do celów leczniczych. Zawierają one dużą ilość olejku eterycznego. Jałowiec jest często wykorzystywany w przemyśle spożywczym do nadawania smaku mięsom, nalewkom, winom.
Skład: olejek eteryczny, flawonoidy, kwasy organiczne, żywice, sole mineralne.
Występowanie: spotkamy go w Europie, w Azji, na obszarach Ameryki Północnej i północnych terenach Afryki. W Polsce występuje dość pospolicie na całym obszarze kraju, rośnie zwłaszcza na suchych, piaszczystych glebach. Lubi miejsca słoneczne. W górach można go spotkać nawet na wysokości 1300 m n.p.m. Rośnie również na bagnistych terenach, w lasach, na terenach skalistych i na nieużytkach. Bardzo dużo jałowca pospolitego występuje zwłaszcza w północno-wschodniej części Polski i na Nizinie Mazowieckiej.
Właściwości działanie:
– Owoce jałowca zwiększają ilość wydalanego moczu, są pomocne przy chorobach układu moczowego, dezynfekują drogi moczowe, niwelują obrzęki pochodzenia nerkowego.
– Wspomagająco można stosować jałowiec przy leczeniu kamicy nerkowej. Należy jednak zachować ostrożność przy dawkowaniu, gdyż w zbyt dużych ilościach mogą nasilić nieprzyjemne objawy i obciążyć nerki.
– Olejek pozyskiwany z jałowca ma właściwości antybakteryjne, przeciwgrzybicze. Dodatkowo wykazuje działanie rozgrzewające.
– Jałowiec pod postacią w olejku jest wykorzystywany przy masażu wyszczuplającym.
– Zalecany do kąpieli podczas bólów reumatycznych.
– Wykorzystywany przy inhalacjach podczas infekcji górnych dróg oddechowych.
– Stosowany pomocniczo przy problemach trawiennych, pobudza wydzielanie żółci i soków trawiennych.
– Wykorzystywany w aromaterapii. Pomaga się uspokoić, wyciszyć skołatane nerwy.
– Wzmacnia odporność na infekcje.
– Poprawia apetyt.
– Wykorzystywany w kuchni do przyprawiania mięs, kiełbas, bigosów. Jałowiec stosuje się także do produkcji wódki, nalewek, wina, a nawet piwa.
– Działa pomocniczo przy cukrzycy.
– Wykazuje działanie przeciwłupieżowe, dlatego poleca się stosowanie płukanek i wcierek, które zawierają w składzie jałowiec.