Baran

21.03 – 20.04

Słońce w Baranie potęguje męskie cechy charakteru. Ludzie z tego znaku nie lubią podporządkowywać się cudzym rozkazom. Jeżeli los ich zmusi do przebywania w gromadzie, będą dążyli do zajęcia czołowego stanowiska. Ktoś ich zechce zaszeregować? – Zgoda, lecz z numerem pierwszym.

Żywiołem Barana jest walka. Tam ma on szansę pokonania przeciwnika. Nie dlatego, aby akcja Barana była lepiej lub staranniej przygotowana. Wręcz przeciwnie. Jego silną stroną jest improwizacja i szybkość działania, bojowość i błyskawiczne ciosy. Wyższa strategia to nie jego specjalność. Dokładnie przemyślany plan postępowania? Nie… Czyż nie łatwiej i przyjemniej zaskoczyć przeciwnika, znokautować go i zwalić z nóg, nim się zorientuje skąd padło uderzenie?

Baran uwielbia: walkę, niebezpieczeństwo, ryzyko, uderzenia sierpowe, niewybredne słownictwo, szokujące zachowanie się. To jego żywioł, to jego styl i sposób bycia. Baran lubi także wszystko co wesołe, humorystyczne. Chętnie się śmieje, ma duże poczucie humoru i wiele zrozumienia dla ciętego dowcipu. Sam celuje w plastycznych, obrazowych wypowiedziach.

„Słowa tkwią mu w gardle, jak zdechły szczur, ani je połknąć, ani wykrztusić” — rzekł pewnego razu o kimś Chruszczow, mający słońce w Baranie. Wspomniany cytat powtórzyły gazety.

Na niższym poziomie Baran wciąga rękawice i zostaje bokserem lub innym sportowcem. Na wyższym poziomie intelektualnym będzie walczył z problemami, z zagadnieniami naukowymi lub będzie zajmował się polityką, która jest także pewnego rodzaju walką.

Baran nie lubi tchórzostwa, niepewności, sytuacji niejasnych, krętactw dyplomatycznych, niedomówień, niezdecydowania, odpowiedzi dwuznacznych. Ludzi klasyfikuje albo na plus albo na minus. Oceny pośrednie dla niego nie istnieją. Kwalifikacje dyplomatyczne są u Barana rzadkością. Gdyby wszyscy ludzie rodzili się w znaku Barana, kasy oszczędnościowe musiałyby zamknąć podwoje, bo Baran nie tylko, że nie lubi oszczędzać, lecz i niechętnie liczy się z pieniędzmi. Jego szczodrość wobec przyjaciół jest zadziwiająca.

Baran żyje teraźniejszością. Czasem można z nim pomówić o przyszłości, natomiast to co było nic. go nie obchodzi.

Ludzie ze znaku Barana mają w sobie często coś prymitywnego, szczególnie w młodości. Tym chyba tłumaczy się ich błyskawiczne i odruchowe reakcje na różne niespodzianki życiowe. Nikt nie potrafi tak zgrabnie jak Baran skoczyć z trampoliny, wskoczyć w biegu do tramwaju albo celnym ciosem zwalić z nóg przeciwnika.

Baran także nie lubi czekać. Czekanie to stan bierny, a znak ten jest najbardziej czynny, aktywny i ruchliwy z wszystkich odcinków zodiaku. Wśród dziewiętnastu marszałków Napoleona, trzech miało słońce w znaku Barana.

Baran to zdobywca, także w miłości. Trzeźwy i żyjący w świecie rzeczywistym, nie nadaje się na wzdychającego amanta, chociaż w innych dziedzinach życia nie jest pozbawiony romantyzmu.

Skorpion potrafi swą złość i nienawiść odłożyć na lata i w odpowiednim momencie tak uderzyć przeciwnika, że ten się nie pozbiera. Taki sposób postępowania jest dla Barana niezrozumiały. On załatwia swe porachunki natychmiast, na gorąco. Jutro już nie będzie pamiętał o dawnych, wczorajszych urazach.

Barana najczęściej spotyka się w zawodach wymagających ruchliwości i wytrwałości fizycznej, siły, szybkiej decyzji i poczucia odpowiedzialności, a nieraz i odwagi. Potrafi on, dzięki inicjatywie i energii, zdziałać niejedno. Są jednak rzeczy, których od przeciętnego Barana wymagać nie można: oględnej delikatności, szczególnego taktu oraz dyplomatycznego, dyskretnego i subtelnego postępowania. Tajemnic lepiej Baranowi nie powierzać. Nie dlatego, aby był gadułą, lecz gdy go coś wyprowadzi z równowagi, nie będzie się liczył ze słowami. W takich wypadkach trudno mu utrzymać język za zębami. Jak już powiedziano, przedstawiciel znaku Barana to jak się popularnie mówi — chłop z ikrą. Nie daje sobie dmuchać w kaszę, wie czego chce i przez życie idzie przebojem. Niestety, traci na tym dziewczyna z tego znaku. Jest ona bez porównania bardziej aktywna, samodzielna i śmiała niż jej koleżanki z innych znaków. Można powiedzieć, że ma w sobie coś z legendarnej Amazonki. Skutek? – Dziewczyna ze znaku Barana podoba się przede wszystkim mężczyznom mającym pewne cechy kobiece, a więc nieśmiałym, cichym, biernym, łagodnym i takim trochę niedojdom, instynktownie szukającym oparcia w takiej dziewczynie jak panna Baran. Lecz panna Baran na oświadczyny ciamajdów wzrusza tylko ramionami. Jej ideałem jest mężczyzna, na którego spoglądałaby z podziwem, który by jej imponował. Czyż można jej się dziwić? Wszak jest kobietą.

Panna Baran lubi przebywać w towarzystwie mężczyzn. Choć ma powodzenie, nie zawsze łatwo i szybko wychodzi za mąż. Bywa często niezdecydowana i przez to niejednokrotnie traci dobrą szansę. Dziewczęta z tego znaku bardzo lubią, gdy im się prawi komplementy, ale nigdy nie przeceniają wartości takiej zdawkowej gadaniny. Seksualnie są opanowane. Nie dadzą się ponieść namiętnościom, choć temperamentu im nie brak.

Nieszczęście chce, że dla mężczyzn o wybitnych cechach męskich, panna Baran jest raczej dobrym kompanem, towarzyszem od sportu i wycieczek, co to w razie potrzeby poniesie cudzy plecak, po męsku zaklnie, a na pokrzepienie golnie sobie kielicha. Prawdziwy mężczyzna nie może sobie nawet wyobrazić panny Baran w roli słodkiej i skromnej narzeczonej, w białej sukience.

Dla tych dziewcząt niech będzie pociechą, że w podobnej sytuacji znajduje się także panna Skorpion. Pewne wewnętrzne powinowactwo obu dziewcząt wywodzi się z ciekawego twierdzenia starożytnych, jakoby oba znaki w pewien sposób „podlegały” planecie Mars; były z nią'”spowinowacone”. Mars jest symbolem wszystkiego co twarde, ostre, kanciaste, gorące, gwałtowne, co ma związek z wojną, agresją, zniszczeniem, walką, bezwzględnością, dynamiką i w ogóle z pierwiastkiem męskim. Nawet w życiu codziennym znane jest określenie „marsowa mina”, co należy rozumieć jako wojowniczy wyraz twarzy.

Astralne „powinowactwo” Marsa ze znakiem Barana jest sformułowane naiwnie i prymitywnie. Mimo to nie można zaprzeczyć, że jednak coś tam się zgadza.

Rodzice, których dzieci mają słońce w Baranie, nie mogą narzekać na brak urozmaicenia. Wybite szyby, rozbite nosy, skaleczone kolana, podarte spodenki lub spódniczki zdarzają się w tym znaku częściej niż w innych. Umoralniające przemowy na ogół spływają jak woda z kaczki. Pewnego utemperowania się, oczywiście w granicach możliwości tego znaku, można spodziewać się dopiero, gdy dzieci zaczną dorastać. Pyskate będą zawsze, bodaj przez całe życie i z tym trzeba się pogodzić. Natomiast należy tłumić w nich hardość i zuchwałość. Podobno czasem się to udaje.

Z inteligencją bywa różnie. W każdym razie rzadko się zdarza, aby dziecko, mające słońce w Baranie, uwielbiało szkolną naukę, za wyjątkiem wychowania fizycznego. W młodości bowiem Baran bardziej ceni wyczyny fizyczne niż umysłowe. W szkole dzieci z tego znaku zalicza się do kategorii „nieposkromionych”. Często z powodu niesforności są one utrapieniem nauczycielek. Najwięcej psot w szkole ma na sumieniu Baran. Lecz nie są to psoty złośliwe. Po prostu roznosi go radość życia i dynamika, u starszych dziewcząt niesłusznie oceniana jako temperament seksualny. Motoryczna ruchliwość jest raczej objawem dobrego zdrowia i z temperamentem nie ma nic wspólnego. Na pociechę rodzicom należy powiedzieć, że dzieci te w większości wypadków dają sobie później w życiu radę. To, czego pragną, potrafią sobie wywalczyć. Kto je przejrzy, ceni w nich prostolinijność, szczerość, bezpośredniość i otwartość.

Dzieci z tego znaku wysuwają się zawsze na czoło wszelkich zabaw wymagających ruchu. Mają donośny głos, nadający się doskonale do komenderowania rówieśnikami. Z powodu ruchliwości i niespokojnego usposobienia są trudne do opanowania. Zachowanie ich cechuje pewna szorstkość. Mimo tego dzieci z Barana są lubiane przez rówieśników. Mają szeroki gest oraz skłonności i zamiłowanie do romantycznych przygód. Są bezpośrednie i mało skomplikowane. Ich ekstrawersyjny sposób bycia jest dla innych dzieci zrozumiały i trafia im do przekonania, a aktywny stosunek do życia imponuje.

W stosunku do kobiet mających słońce w Baranie jest wskazana pewna stanowczość i taktowna, spokojna nieustępliwość. Zbytnia uległość powoduje bowiem u tych pań jakby lekki przerost władczości, co może się przyczynić do osłabienia szacunku dla partnera.

Chociaż kobieta urodzona w Baranie ma stosunkowo mniej zainteresowań intelektualnych, niż niektóre jej siostry z innych znaków, mąż o wyższym poziomie umysłowym będzie jej imponował. W tym kierunku powinno iść wykazanie przewagi partnera.

Owej podkreślanej tu wcześniej marsowości dziewcząt z Barana nie należy interpretować mylnie. Nie chodzi tutaj przecież wyłącznie o męski sposób zachowania się, czy jakieś inne nienormalne cechy. U dziewcząt tych po prostu silniej niż u innych kobiet występują niektóre właściwości charakteru, uważane na ogół za męskie, a więc: odwaga (często nawet zadziorność i agresywność), zamiłowanie do komenderowania, przedsiębiorczość, aktywność i ruchliwość.

Panna Baran ma dużo wdzięku i czaru. Nie należy ona jednak do typów dających się uwieść, osób, które mogą się zapomnieć, ulegając czułym słówkom. Nie oznacza to, aby dziewczyna z tego znaku była bez temperamentu. Co to, to nie. Ale w każdym wypadku ona będzie decydowała o tym czy, kiedy i co ma się zdarzyć. Warto zapamiętać, iż panna Baran nie cierpi pantoflarzy. Wiele kobiet ze znaku Barana to typy erotycznie negatywne, wyżywające się natomiast w ruchu, sportach, w pracy i innych czynnościach wymagających samodzielności, decyzji, zdecydowania i energii.

Mężowie z tego znaku tylko pozornie są dość trudni w pożyciu. Jaką wobec nich należy stosować taktykę? — Nie przejmować się. Nie traktować poważnie wystąpień Barana. Z potoku słów, jakimi nas w podnieceniu zaleje, tylko kilka jest ważnych i to z pewnym zastrzeżeniem. Jego niecierpliwość i brak opanowania działają ludziom postronnym na nerwy, ale nie ma w tym żadnego fałszu ani podstępu. Należy więc cierpliwie i spokojnie przeczekać wybuch jego gniewu, śmiejąc się w duszy. Niech mu się zdaje, że on tu jest panem i władcą i że on rządzi w domu. Chce się spotkać z kolegami? – Proszę bardzo. Lecz nie wolno mu robić wymówek, iż przy takich okazjach wydaje za dużo pieniędzy.

Niejednokrotnie Baran robi w domu niespodzianki. Na przykład przyprowadzi ni z tego, ni z owego gości, nagle wpadnie na pomysł, aby za chwilę pójść z żoną do teatru lub kina. Na takie sytuacje partnerka powinna być przygotowana psychicznie i nie robić z tego powodu końca świata. Im lepiej dostosujemy się do Barana, im lepszą będziemy mu towarzyszką, tym mniej ochoty będzie miał na szukanie kompanii kolegów.

Kto ma męża lub żonę ze znaku Barana, nigdy nie powinien z nim walczyć jego bronią, bo przegra. Gwałtownym wystąpieniom, impulsywności i krzykom należy przeciwstawić spokój i równowagę. W małżeństwie z Baranem ten jest górą, kto wykaże większe opanowanie.

Tu należy jednak zaznaczyć, że typy ujemne z tego znaku są bardzo nieprzyjemne. Bywają bowiem ordynarne, bezczelne, głośne i gruboskórne i… cechy te – z czasem – uwydatniają się coraz silniej.

Przedstawiciele znaku Barana to typy najbardziej męskie spośród wszystkich ludzi. Są najbardziej aktywne, silniej nawet niż osoby ze znaku Skorpiona, które nie mają sobie równych, jeżeli chodzi o zaciekłą, wytrwałą i nieustępliwą obronę.

Wadą osób z tego znaku będzie może brak cierpliwości. Jest temu winien ich gwałtowny charakter. Baran często żałuje swego postępowania, gdy mu minie wybuch gniewu, gdy się uspokoi. Z wszystkich znaków zodiaku Baran ma najmniej oporów wewnętrznych, zahamowań, kompleksów. Brak nadmiernej wyobraźni pozwala mu w życiu iść naprzód, często bez zastanowienia się nad ewentualnymi konsekwencjami odruchowych, nieprzemyślanych działań. Ta szybkość decyzji oraz pewność siebie powodują, że ludzie łatwo dostrzegają w Baranie wodza, oczywiście na poziomie odpowiadającym jego intelektowi.

Baran nie ceni pieniądza samego przez się. Uważa go tylko za środek do celu. To co ma, zazwyczaj wyda lekkomyślnie. Często robi długi, lecz je płaci. Także więc i w dziedzinie finansowej żyje Baran za pan brat z teraźniejszością.

Na szczęście prawie nigdy nie spotykamy w Baranie niczego sztucznego, żadnego udawania, komedianctwa lub fałszu.

Takim jestem, jakim mnie widzicie, mógłby powiedzieć o sobie: zawsze wiernym i uczciwym przyjacielem, gotowym w każdej chwili stanąć w obronie swych przekonań, przyjaciół, a czasem i w obronie… czegokolwiek.

Należy jeszcze wspomnieć, że nie każdy Baran jest głośny, hałaśliwy, krzykliwy. To uzewnętrznienie specyficznych cech tego znaku jest zależne od pory dnia, w której nastąpiły urodziny. Charakterystyczną bojowość, energię i szybką reakcję spotyka się także u Baranów, które są na zewnątrz spokojne, opanowane. Ten typ Baranów widuje się szczególnie u osób z tego znaku urodzonych pod wieczór. Ostre, gwałtowne i szokujące nieraz cechy znaku Barana, bywają znacznie złagodzone, kiedy nasz Baranek urodził się wcześnie rano; kiedy Słońce i znak Barana znajdowały się jeszcze pod horyzontem, a na wschodzie był jeszcze znak poprzedzający, czyli znak Ryb. Łatwo to stwierdzić, bo znak Ryb na wschodzie po 30-tce stwarza skłonności do sadełka.

3 komentarzy w artykule “Baran”

  1. renia pisze:

    witam wszystko sie sprawdza o baranie dziekuje.

  2. renia. pisze:

    witam wszystko sie sprawdza o baranie dziekuje

  3. pani baran pisze:

    niesamowita trafność charakterystyki znaku

Skomentuj pani baran Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *