Lubczyk ogrodowy inaczej zwany łakomym zielem, lubiśnikiem lekarskim albo magii to gatunek wieloletniej byliny z rodziny selerowatych. Roślina pochodzi z południowo-zachodniej Azji, a w dzisiejszych czasach uprawia się ją dosyć pospolicie na terenie Europy, Azji i Ameryki Północnej. Czas kwitnienia przypada na lato od czerwca do sierpnia. Roślina wyróżnia się wyrazistym zapachem. Owocem rośliny jest tzw. rozłupnia rozpadającą się na dwie części. Owoce wykorzystuje się wraz liśćmi i korzeniami w celach leczniczych. Najczęściej używanym surowcem jest jednak korzeń lubczyku, który powinno się zbierać w drugim roku wegetacji na jesień. Składniki zawarte w lubczyku, takie jak np. fitosterole, olejki eteryczne i witaminy są sprzymierzeńcem w walce o zdrowie.
Skład: olejki eteryczne (kwasy polifenolowe, ftalidy, związki kumarynowe), kwasy organiczne, żywica, garbniki, witaminy, sole mineralne, fitosterole, skrobia, kumaryna.
Występowanie: pospolicie uprawiany na całym Świecie.
Właściwości i działanie:
– Pozytywny wpływ na układ krążenia. Lubczyk działa korzystnie na serce. Obniża poziom złego cholesterolu dzięki czemu zmniejsza się ryzyka wystąpienia miażdżycy i innych chorób układu krążenia.
– Poprawia odporność, pomocny przy leczeniu infekcji, ma działanie lekko wykrztuśne.
– Pomaga na niestrawność, łagodzi wzdęcia, bóle brzucha, stanowi pomocniczy środek leczniczy przy chorobie wrzodowej.
– Posiada właściwości oczyszczające organizm z toksyn.
– Łagodzi dolegliwości miesiączkowe u kobiet.
– Wykazuje działanie moczopędne. Regularne stosowanie lubczyka może usprawnić pracę układu moczowego.
– Jest stosowany przy chorobach skórnych. Wspomaga gojenie, regeneruje naskórek, wygasza zmiany trądzikowe, pomaga przy łuszczycy.
– W kosmetyce stosowany do kremów i preparatów przeciwzmarszczkowych, ujędrniających.
– Stosowany w kuchni ze względu na aromat i smak. Używany jako przyprawa do marynat, do chleba, masła, sosów, zup, zwłaszcza rosołów, jak i do produkcji wódki, likierów, nalewek.