Kmin rzymski (kumin)

Kmin rzymski to inaczej kumin, jest to gatunek ciepłolubnej, jednorocznej rośliny z rodziny selerowatych. Obecnie nie spotyka się go w stanie dzikim, a jedynie w postaci hodowlanej. Uprawia się kmin w Egipcie, Maroku, Syrii, Turcji, Iranie, Indiach, w Chinach, w Ameryce Południowej i Północnej. Kmin rzymski był znany już w starożytności, już wtedy wiedziano o jego wspaniałych właściwościach leczniczych. Kumin jest niewysoką rośliną, osiąga z reguły maksymalną wysokość pół metra. Znany z właściwości leczniczych, a także z szerokiego zastosowania w kuchni. Z kminu rzymskiego wyrabia się popularną przyprawę sprzedawaną pod nazwą kmin rzymski albo kumin.
Roślina zakwita koszyczkowymi białymi lub różowymi kwiatami. Z kwiatów formują się następnie owoce, które dają nasiona. Wewnątrz łupinki nasion znajdują się mniejsze nasionka, z których pozyskuje się przyprawę szeroko stosowaną w kuchni.
Skład: W skład owoców kminu rzymskiego wchodzą: błonnik, cukry, witaminy A, witaminy z grupy B, witamina C i E, minerały – magnez, żelazo, cynk, potas, fosfor, selen, miedź, potas, sód, wapń, kuminaldehyd.
Występowanie: pochodzi z Egiptu, obecnie występuje jedynie w postaci hodowlanej, zwłaszcza w Egipcie, Indiach, Iranie, Chinach, Maroku.

Właściwości i zastosowanie: wspomaga leczenie anemii dzięki dużej zawartości żelaza.
– Jest bogatym źródłem żelaza i witaminy C, przez co wzmacnia organizm i poprawia odporność.
– Kuminaldehyd – związek chemiczny zawarty w kuminie nadający mu aromat, wpływa pozytywnie na trawienie. Natomiast tymol, kolejny związek organiczny zawarty w kminie rzymskim, działa pobudzająco na wydzielanie śliny, a także żółci i kwasu żołądkowego. Wpływa to na lepsze trawienie, eliminuje niestrawność, łagodzi wzdęcia. Badania wykazały, że spożywanie kminu rzymskiego daje także łagodzący efekt w chorobie zespołu jelita drażliwego.
– Ma zastosowanie w niwelowaniu mdłości, bólów żołądkowych, pomaga przy biegunkach.
– Polecany w leczeniu zaparć i przy hemoroidach.
– Obniża poziom cukru we krwi u osób z hiperglikemią.
– Działa pomocniczo na obniżenie poziomu stresu, redukuje napięcia, wykazuje niewielkie działanie uspokajające.
– Poprawia laktację.
– Zawiera składniki aktywne o działaniu podobnym do antybiotyku. Mają one właściwości przeciwgrzybiczne, antybakteryjne.
– Kumin pomaga leczyć także infekcje wirusowe, poleca się stosowanie kuminu przy przeziębieniach. Pomaga także przy kaszlu i zapaleniu oskrzeli.
wykazuje działanie dezynfekujące dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych.
– Spożywany regularnie ogranicza poziom cholesterolu LDL w krwi.
– Ma bardzo szerokie zastosowanie w kuchni. Jest popularną przyprawą zwłaszcza w Indiach, Chinach i w Afryce Północnej. Kumin może być stosowany jako samodzielna przyprawa, ale jest także popularnym składnikiem mieszanek przyprawowych: np. w garam masala, curry, przyprawa meksykańska. Ma on bardzo wyrazisty smak, lekko orientalny, nadaje się do mięsa mielonego, gulaszu, grillowanych potraw, dań z drobiu, hummusu, ziemniaków i zup. Pasuje do potraw kuchni meksykańskiej, tureckiej, a także indyjskiej.

• Następny Kolendra siewna
• Poprzedni Kasztanowiec